Een ruim perceel rond een klassieke herenwoning was het uitgangspunt voor dit tuinontwerp. De ruimte gaf de mogelijkheid vanuit een parkgedachte te ontwerpen. Dat resulteerde in een grote graspartij achter de woning. Bomen en heesters achteraan het perceel benadrukken de diepte en geven het park een visueel eindpunt. Toch blijven het achterliggende groen zichtbaar doorheen de groenstructuur. De lichte helling in het perceel is opgevangen met enkele lijnen in natuursteen.

Plantenborders brengen kleur in de voortuin, rond de woning en aan de randen van het park. De verhardingen zijn uitgevoerd in plattines, afgewisseld met dolomiet.